باغ امل

مهر دل ایینه ات آتش به جانم می زند

کف بهر این سودای دل دست نهانم میزند

همراه تنهای شبم با صوت یارب یاربم

آتش گرفته این لبم  بر آشیانم میزند

در لوح قلبم یاد تو اندیشه­‎ی آزاد تو

شیرین تو من فرهاد تو، وه داستانم می زند

یلدای این جان را بیا با نور چشمانت گلا

در صبح فردا کن رها رعد آسمانم می­زند

هرچند پیرم نازمن لیکن به ماه و سال وتن

از کف نرفته خویشتن، روحی جوانم می زند

فردای فرداها اگر باغ امل گیرد ثمر

مدیون بدانم خویش بر آن کاو نشانم می زند

یاری ز یاران یافتن، باید ز معنا بافتن

ما ساختن از یار و من، دم زآرمانم می زند

رسم دل عشاق را در گیتی گیتار ما

داند فقط باد صبا ،کان ساز جانم میزند

وز ناله ی این ساز دل، عقل جهان باشد خجل

دل هر چه هم باشد مهل، سرّ نهانم می‎زند

زنگار قلبی برکنم یک چشمکی دیگر زنم

شاید به راه آید صنم یا امتحانم می‎زند

یارب ببین مربوب را، قلب من و محبوب را

دل را ز دلداری چرا تیرو کمانم می‎زند

نظرات شما عزیزان:

محسن

ساعت0:42---28 خرداد 1392

یه سئوال!!!
تو چرا اینقد خوبی؟؟!
هان؟!!

سلام عزیزم!
نمیدونم چی بگم
واقعا ممنونم
منو ببخش که دیر کردم
واقعا معرکست...
هم از نظر معنا و هم واژه آرایی و... اصلا از هر نظر...
اما حیف که...
خودت میدونی که...
بازم ممنون
دوست دارم
عزیزمی، گلمی

fateme

ساعت18:19---15 خرداد 1392

[وب سایت]

سلامـــــــــــــــــــــــ آقا حسین خوبی؟
خوشحال میشم بیای بهم سر بزنی اگه با تبادل لینک موافقی خبر بده

محمد رضا

ساعت23:19---10 خرداد 1392

[وب سایت]

سلام مطلب زیبایی بود

محمد

ساعت11:24---9 خرداد 1392

سلام
عالی بود حسین جان مثل همیشه

همیشه شاعرانه بسرای

ارادت

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: